اعلامیۀ جهانی حقوق بشر دستاورد گرانبهای تمدّن بشری است که زیر بنای روابط انسان متمدن در دنیای پیشرفتۀ را تشکیل میدهد و ماحصل بلوغ فکری انسان امروز است برای رهائی از چنگ جهل وخرافات و حکومتهای مستبد . چالشی که اکنون در برابر ملتها قرار گرفته اجرای قوانین این اعلامیه در کشورهائی با حکومت های ایدئولوژیک یا با حاکمیت دیکتاتورهای تمامیت خواه است . این مسله در کشورهای اسلامی به صورت اظهار برتری اسلام بر این اعلامیه خود را نشان میدهد . لذا ماسعی داریم با بررسی قوانین اسلامی و اعلامیۀ جهانی حقوق بشر به مقایسۀ این دو پرداخته و با بیان مواضع این دو در رفع شبهات و ابهامات موجود گام مثبتی برداریم . اعلامیۀ جهانی حقوق بشر در سال1948 به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید و اجرای آن برای همۀ اعضا لازم شد . اینک با بررسی مواد این اعلامیه و مقایسۀ آن با قوانین اسلامی در هر چه شفافتر شدن موضوع می کوشیم . امّا چرا اسلام ؟ به این لحاظ که در کشورهای جهان سوّم اسلام با طرح شعارهائی مردم پسندانه داعیۀ رهبری بشریت را دارد و همچنین در کشورهای اروپائی با طرح شعارهائی اخلاقی در این جوامع که مشکلات اخلاقی گریبانگیرشان شده سعی در جذب سرخوردگان اجتماع را دارد بدون آنکه با شفافیت از طبعات پیروی از اسلام صجبت کنند ، لذا ما در ابتدا نظری می اندازیم به پاره ای از مواد اعلامیۀ جهانی حقوق بشر که در مورد انسان و حقوق اجتماعی و فردی او صحبت میکند و در کنار آن نظر اسلام را در مورد همان موضوع بررسی میکنیم تا سمت و سوی این دو مدعی هدایت بشر را مشخص کنیم و ببینیم که کدام یک از این دو مقوله با طبیعت و نهاد بشر تطابق بیشتری دارد ، باشد که این سلسله بحث ها چراغی فرا راه آیندۀ ما باشد
1 - در مادۀ 1 آمده است تمام افراد از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابر هستند ، همه دارای عقل و وجدان میباشند و باید نسبت به یکدگر با روح برادری رفتار کنند . در اسلام طبق آیات قرآن کتاب مسلمانان متاکد شده است که : (برتری با اسلام است و دینی برتر از اسلام نیست ) و با همین طرز فکر پیروان دیگر عقاید و ادیان را زیر سوال برده و به پیروانش برتری را القا کرده و آنها را مدعی برای هدایت کل بشریت قرار داده چنان که در سورۀ انفال آیه 41 آمده : ( به یقین بدترین جنبندگان نزد خدا کسانی هستند که کافر شدند و ایمان نمی آورند . ) و به مسلمانان دستور کشتار مخالفان را میدهد در سورۀ توبه آیه 5 ( پس از ماههای حرام مشرکان را هر جا یافتید به قتل برسانید و آنان را اسیر کنید و محاصره کنید و در هر کمینگاه بر سر راه آنان بنشینید هر گاه توبه کنند و ذگات ( اضافه مالشان ) را بدهند آنها را رها سازید .... ) و این همان دستوری است که جلیقۀ انفجاری بر تن میکند و با هواپیمائی به ساختمانی میکوبد و خود را شهید میبیند و دیگران را مستحق مرگ . .
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar